Op 24 januari was er Le concours “chansons sur l’eau et l’Environnement” in Nouakchott de hoofdstad, georganiseerd door Ngaari Laaw, een zanger uit Senegal.
Dit is in Mauritanie al heel bijzonder. Jarenlang werden er geen muziek evenementen gehouden. Omdat water centraal staat was ik uitgenodigd. 12 verschillende groepen traden op. Een van de groepen (jongeren) wijdde een rap aan de moeder van het water”, Maman L’Eau zo noemt men mij .Maar belangrijker is dat er een (geïmproviseerde) groep “Etrane de Tombouctou” was, vluchtelingen uit Mali. De organisatie had het mogelijk gemaakt dat zij mee konden doen.
Vooraf was een minuut stilte die door alle aanwezigen: De Peul, Soninke, Wolof , de Haritiem, dit zijn de zwarte bevolkingsgroepen, en de blanke Arabieren en de fundamentalisten vaak te herkennen aan de lange baarden en kleding, werd gerespecteerd. !!!! En natuurlijk door mij als enige blanke.
Dit moment en de song was ontroerend voor alle aanwezigen waaronder meest jongeren.
Geweldig.