Ik zou graag even op mijn kussens voor de open haard zitten, met een grote pot thee, in mijn huisje in Nederland. Zomaar even babbelen met mijn kinderen en vrienden.

Maar zo is het niet.

Rook

Ik zit in mijn kamertje in het donker. Demba is duizenden kilometers ver. De luiken zijn dicht voor de dikke zwarte rook en de stank van de brand die opnieuw is begonnen in de loods. Door de brand is het elektra uitgevallen. Samen met de hitte, de zandwinden, de stof en het zand aanhoudend in de lucht, is de vermoeidheid ingetreden en heeft de gezondheid een stapje teruggenomen.

Mijn dagelijks ritme sinds vier weken: vijf uur op, agenda doornemen, aantekeningen maken voor de gesprekken in de namiddag en avond, lessen voorbereiden van die dag, trainen van leerkrachten.

Na mijn gesprek met de minister van sociale zaken kreeg de inspecteur van onderwijs de opdracht deze training bij te wonen. Hij stelde zich de eerste dagen afwijzend op. Hij had geen idee dat het mogelijk is dove kinderen te leren lezen en schrijven. Later werd hij bijna enthousiast.

Dit is een belangrijke stap voor ons!